„Zelfs Groenhouten is dicht deze week”, hoor ik mezelf tegen partner Claudi zeggen. Dit omdat zij zich verwondert dat ze zich als jonge moeder en boerin op een dinsdagavond staat klaar te maken om Nijmegen in te gaan voor een ‘afrobeats’-feest.
Groenhouten is overigens de biologische zuivelboerderij verderop in de straat. Op vrijdag is hun winkel open en staat er de hele middag een rij voor de deur, met als enige uitzonderingen de Vierdaagsefeesten in Nijmegen, carnaval en de week van Kerstmis.
Boerencampings
Deze week wordt de Vierdaagse gelopen en zijn er dus ook de feesten. Zelf liep ik als bewoner van de Randstad vier keer de Nijmeegse Vierdaagse, maar omdat ik deze met mijn moeder liep en ook omdat je voor de 50 kilometer al om vier uur ‘s ochtends van start gaat, kreeg ik slechts zijdelings iets van de feesten mee. In onze derde jaar als ‘lokale bewoners’ is daar inmiddels verandering in gekomen en zijn wij er altijd wel één of meerdere dagen bij.
Nog een teken van toenemende lokale kennis is dat ik mij in 2022 nog verbaasde over de graslandpercelen in de buurt die er opeens zo strak als hockeyvelden (inclusief witte lijnen) bijlagen, maar dat ik dit fenomeen inmiddels meteen herken als de Vierdaagsecampings die ieder jaar in juli bij deze melkveehouders verrijzen. In augustus staan er bij groeizaam weer gewoon weer koeien.
Ondanks dat onze regio zich comfortabel tussen de grote rivieren nestelt, doen we naast de Vierdaagsefeesten ook mee met de traditioneel ‘zuidelijke’ feesten van carnaval en kermis. Natuurlijk hadden wij in Noord-Holland ook kermis, maar toch zat er vergeleken met hier een behoorlijk Calvinistisch tintje aan. Het ‘doe maar normaal, dan doe je al gek genoeg’ was nooit heel ver weg, terwijl het hier tijdens de kermis en de carnaval echt een gekkenhuis is.
Geen loonwerker
Een voorbeeld waar ik vorig jaar achter kwam: zelfs al is het in de carnavalsweek van februari perfect weer om mest te rijden en is er voor de rest van de maand regen voorspeld, er is geen loonwerker te vinden die rijden zal. Tijdens de kermis zijn er ook de Schuttersfeesten en wordt de ‘vogel’ geschoten. Als je de vogel van de paal schiet, ben je een jaar lang de koning(in). De schutterijen vinden hun oorsprong in de Middeleeuwen, toen dit de vrijwillige Burgerwachten waren die dorpen beschermden tegen gevaren zoals rovers of brand.
In ‘ons’ Millingen aan de Rijn is er ooit ruzie ontstaan binnen de schutterij en is deze opgesplitst in de ‘Natte’ en de ‘Dröge’. Alle bewoners met hun ‘roots’ in Millingen zijn of een Natte of een Dröge en men weet dit ook van elkaar. Het staat een vriendschap nog net niet in de weg, maar ook carnaval wordt in aparte tenten door de verschillende Schutters gevierd! Bij Carnaval is er overigens een Prins, net zo eervol als de Koning van de Schutters, maar wel weer iets heel anders. De Prins wordt ieder jaar op een voor mij nog ondoorgrondelijke manier gekozen door de lokale Carnavalsvereniging en stelt dan een heel eigen entourage samen.
Water door de Rijn
Als ‘nieuwkomers’ voelen wij ons heel welkom binnen de lokale cultuur en gemeenschap, maar beseffen we heel goed dat er nog heel veel water door de Rijn moet vloeien opdat wij er echt deel van uitmaken. Waarschijnlijk zal dat voor ons zelfs nooit helemaal het geval zijn, maar stiekem vraag ik me wel al af of onze kleine van bijna twee een Natte of een Dröge wordt.
Foto: Ellen Meine